seni hissetme saatimdeyim,

bakışlarındaki ezgiyi dinliyorum

gözbebeklerinden düşen hüzün

dokununca parmaklarımda,

damarlarını hissediyorum

ürkekliğim öfkenin ötesinde

sesim sessizliğinin altında eziliyor

sayıları bilmem

ama gözlerini kırparken,

aradan geçen saniyeleri

adımlarındaki kaçışları

gücündeki yenilgileri hesaplayabiliyorum

gülümsediğinde yüzünde

yansımalarımı görüyorum

yanaklarındaki çıkıntılarda

boğulmak istiyorum

yüzüm tenine yapışık

nefesimi nefesine uyduruyorum

seni hissetme saatimdeyim

zamanı kaybediyorum...