Anılardan kalan

Anılar bizim göz bebeğimiz olarak hep kalıcak mı? Seni göklere çıkaran anı dönüp baktığında seni hunharca ağlatır mı ? Bir kişiyi anılara gömmek dönüp baktığında orada bulamamak ne acı.. tükenen her şeyin ardından yeni bir şey yaşama hevesimiz duygularımızı hunharca kullanmaya çalışmamız bizi yıpratmıyor mu? Fikrimce durup dinlenmeye korkuyoruz kendimizle kalmaktan kaçıyoruz yüzleşmeye gücümüz yok hep yeni bir heyecan peşinde günlermizi dünlerde bırakma yolunda eskiyoruz