Baya karmaşık

Tam da şu an yatağımın içinde derinlerde kaybolsam.Bulamasalar beni. Uzunca bi süre.Ben istediğim zaman çıksam. İstediğim zaman yine kaybolsam.Ama sadece ben olsam.Göz yaşlarım isyanda içeri içeri akmaktan.Kalbim normalden daha hızlı kan pompalıyor.Aynı pozisyonda haraket etmeden saatlerce kalabilirim.Ta kii kolumu kaldırıp telefondan saate bakacak enerjiyi toplayana kadar.Hiç sanmıyorum biliyo musun.Hiç sanmıyorum bilmiyorsun. Kulaklarımda yankılanıyor daha demin işittiklerim.Ve her geçen gün üstüne yenisi ekleniyor.Birikiyor. Karmaşık . Çok karmaşık.Pembe yastığıma sarılarak uyumaya başladım. Sanki daha önce birine sarılarak uyuyordum.Hiçç.Pehh.Bi yastığın kalbi olmalıydı kesinlikle.Daha anlamlı olurdu hayat.En azından benim için .Hayat mı.Kulaklığımı takıp en derin uykuma dalmanın vakti geldi. Yarın yeni bi gün.Keşke bugün doğum günüm olsaydı.