Düş'ler

Unutmak, düşleri ve de sızıları
Ağrılardan arınmak ve de derin yaralara karışmak
Bir yarada hapsetmek düşleri, en can alıcı düşkünlükleri...
Özlemek mesela bir bedenin her zerresinde yadsımaların eşiğinden dönüp, can bulup ölgünlüklere mahkûm edilmek...
Gözlerim doluyor şimdi sızılarımı düşündükçe ve de gözlerimi kapıyorum... Karanlıklara esir düşüp düşlememeyi umuyorum.
Ama karanlıkta almaktadır canımı...
Mesele hayal diyorum, hayal kurmak saçma!
Sonra kuruyorum hayaller ve de bir ton kuruntular...
Hayat diyorum, umut ve de hayal olmasa neye yarar?
Adanmış uğruma çelişkiler...
Şimdi kapatıyorum gözlerimi dolmasın diye ağlamayayım diye...
Ruhumun derinliklerinde boğuluyorum
Şimdi açıyorum gözlerimi boğulmamak için...
Gerçeklerin eşiğinde yutkunamamaktan korkuyorum...
Seslerin yankısı da dindi zamanla ama sessizlikten korkuyorum
Yazmak veyahut yazmamak değil mesele, düşlemek kadar düşleyememekten korkuyorum...
Sevmek ya da sevmemek değil, bilmek ya da bilmemek değil mesele hissedememekten korkuyorum...
Beyaza karışan siyahtan değil zihninim çelişkilerinden korkuyorum...
Gerçekliğe direnmekten en çokta bildiklerime ket vurmaktan korkuyorum...
Bir çiçeği sulayıp can verme uğruna çaba gösterememekten, merhametimin yontulmasından korkuyorum...
Hayatım da hayatsızlığı yaratmaktan korkuyorum...
Ciğerlerimin bir nefese mahrum, kalbimin bir atışa mahkûm kalmasından, hayatsızlıkta hayatı yaşamaya esir düşmekten korkuyorum...
Cidden korkak mıyım?
Yoksa korkularım mıdır bendimi haykıran?