Geriye kalan...

Depremin gösterdiği kadar göstermediği şeylerde var oysa.
Dört duvarın yıkılması, beton yığınları içinde oksijen pazarı, soğuğa takas edilen canlar, canından parçayı korurken ölen anneler.
Yıkılması muhtemel duvarınıza seni seviyorum canımın içi yazın, ne kaybedersiniz ki? Ama sevdiğiniz mutlu olur.
Ve yine o sevdiğinize karşı yatmadan muhakkak, aç veya tok karına iyi ki varsın deyin. Misal yarın yokuz değil mi? Kalkın yataktan bir bardak su getirin sevdiceğinize eksilmez bir şeyleri gururumuzun. Erkek adam yapmaz, kadın olan kalkmaz demeyin. Yatağa girerken misal sabah uyanınca giysin diye çevirin terliklerini eşinizin.
Telefonunuza bir bakın en son kim aramış sizi. O çok sevdiğimiz bankalardan birisi değil mi? Demek ki kimse seni aramıyor öyle mi? Sen ara! Senelerdir görmediğin arkadaşını ara. Asker arkadaşını, üniversite arkadaşını ara. Anneni babanı ara. Ben büyüğüm deme kardeşini ara. Ama ara bir zahmet be.
Sonra sen bencil kimlik. En son ne zaman yaşlı bir komşunu ziyaret ettin hâl hatır sordun? Marketten yirmi liraya bir tane fazla Türk kahvesi alıp hediye etmen ne kaybettirir acaba?
Sevgilinin uyuduğu bir vakit, gecenin dördü mesela; aynı anda What'sup Instagram Telegram Messenger Twitter ve Sms ile şaşırt. Bugün senin doğum günün değil ama iyi ki doğdun be, sayende gri değil mavi bakıyorum hayata, iyi ki benimsin de.
Bunu okuyan adam, sevdiğinin dolabında katlanmış atletine bir kartvizit bırakıp, aslında şunların yıkanmasına karşıyım, bana kalsa sana kokmalı bütün dünya yaz.
Bunu okuyan kadın, sevdiğinin sabah giyeceği ayakkabısı üstüne kartvizit bırak, akşama gelirken acele et seni çok özlüyorum, tül ve perdeler takılacak canımın içi yaz.
Buzdolabına bir kartvizit bırak be adam, soğuk su üstüne not bırak, ılıştır öyle iç bademciklerin şişmesin de misal. Ya da sofrayı bir buçuk saatte toplayın iyi mi? Sarılmaktan sevişmekten hay fenalık geldi toplayamadık deyin ve öylece bırakın sevişin! Belki bu son sevişmeniz.
Gecenin üçünde kaldırın ve deyin ki; Cranberries / Ridiculous Thoughts dinleyelim mi?
Veya bak İtalya'nın Mantova diye bir balıkçı kenti varmış yine keşfettim deyip uyandırın. Alın öpücüğünüzü.
Gecenin bir buçuğu kaldırın sevdiğinizi, kahve yaptım balkona gel canım diye emri vaki konuşun.
Hayatınızı kurtarabilecek bir canlı var evde. Kedi köpek kuş. Her gece öpmeden yatmayın, bu son öpücük olabilir.
Hayat jetonla oynanan oyunlara benziyor. İlk bölümde ölmekte var oyunu bitirmekte.
Kadınlarınızın ayaklarını ojeleyin ve Türk kahvesi yapın. İncileriniz düşmez.
Erkeklerinizin saat kaç olursa olsun göğsüne öpücük koyup koklayın, zira bu son olabilir.
Şiirler yazıp yastığının altına bırakın.
Gün içinde giydiği atleti yastığınıza kılıf yapın.
Bugüne kadar hiç seslenmediğiniz bir sevgi sözcüğü ile yaklaşın. Ama muhakkak yaklaşın.
Dışarıda gördüğünüz kedinin su içmesi, ağaçtan düşen yaprak, güneşin naza çekip bulutlar ardına saklanması, köpeğin şefkat dilenir bakışları anlam kazansın ki sende kazan ey insan.
Eski öğretmenlerinizden birisini arayıp seni seviyorum deyin, unutmayın ki hâlâ kanaat notu gerçeği var.
İnsan olmak var.
Evrimini tamamlayıp gitmek var.
Beş dakika öncesi yok, beş dakika sonrası muamma.
Heybenizde birikmiş olan güzellikler var.
Saat on bire çeyrek var.
Havada cemre emareleri var.
Aslında yazılacak çok şey var.
Ölüp gideceğiz işte.
Sevgiden öte köy yok, kaptan müsait bir yerde inecek var...

Yazar CK ✍️