Nsjajak

Oysa ne güzel başlamıştı.
Yarınım umut, bugünüm mutluluktu
Betimlemeye gerek yok, bütün güzellikler benimleydi: aklımın almadığı bütün güzellikler... İnanamadıklarım...
Zamanın durması gerekmez miyidi? Ödenen bedellerin ödülü olarak.
Güneşten kopup bahtsız toprağa inen bir parça gibiydi her bir tebessüm.
Oysa ne güzeldi saflığımız, boş boş bakışlarımız, bilmiş bilmiş konuşmalarımız...
Ne var biliyor musun? Yalanlara inanmak istiyor insan.
Ya da sadece ben böyleyim, bilmiyorum.
"Her şey güzel olacak" desen, inansam ben de, olmaz mı?
... Olmaz.
Aklımın karmaşası gönlüme ulaştı bir kere
... Bir daha çıkmaz.