Sevgilerimle"

Nil Karaibrahimgil/ Gençliğime Sevgilerimle parçasını dinledikten sonra bir oturuşta ben de “Öğretmenliğime Sevgilerimle” yazmıştım.
İnsan hayatında en çok neyi önemsiyorsa , neyi kaybetmekten korkuyorsa orda daha çok hatalar yapıyor belki de. O yüzden hadi herkes alsın kalemini eline! İşi, sevdiği, arkadaşı, belki de evcil hayvani, belki de gökyüzü… Kime önemli notlar bırakmak istiyorsa yazsın.

“……….. Sevgilerimle” Haydi Başlıyoruz! Herkes yazsın.

Ben başlıyorum!

ÖĞRETMENLİĞİME SEVGİLERİMLE

📌Çocukların gözlerinde mutluluk bırakabildiğin her günün sonunda evine dönerken mutlulukla dolacaksın. Çocuklarının o geçirdiği zor gününde bir sorunu çözdüğünde bile hiç çarpmadığı kadar çarpacak kalbin,
📌Çocuklarınla ne kadar eğlenirsen o kadar seveceksin, ne kadar sevebilirsen o kadar üzüleceksin gün bitiyor diye,
Unutma, sen bir çocuğu, o çocuk ise koca bir dünyayı değiştirebilir. “Kötü” diye etiketlenmiş çocukları bile seveceksin. Sevdikçe iyileştireceksin.
📌Hatalar yapacaksın, yaptığın hatalarda sen de biraz daha büyüyecek onlarla birlikte öğreneceksin. Sen sadece öğreten değil aynı zamanda öğrenensin. Ne kadar öğrenirsen o kadar güçleneceksin,
📌Yılma! Değiştiremediğini fark ettiğin çocuklarda yarı yolda durma. Çabalarının boşa gittiğini hissetmek sadece seni yıpratır. Sen başaramadıkça dene. Denedikçe güçlen. Güçlendikçe bir daha dene. En ufak bıraktığın izi bile önemse.
📌Hadi biraz cesaret! Kendine bile inanmazsan çocuklarına nasıl inanacaksın. Kendine sürekli hatırlat neden öğretmen olduğunu, neden burada olduğunu. Sen cesaretlendikçe çocuklarının da korkularını aşacaksın,
📌Dünyadaki en koşulsuz sevginin çocuklara ait olduğunu sakın unutma. Çok kötü geçirdiğin zamanlar olacak, hayat seni de yoracak. İşte o zamanlar onların sevgisinde iyileşebileceğini unutma,
📌Her zaman iyi insanlar çıkmayacak karşına. Her nerede olursan ol, bulunduğun her yerde seni düşürmeye çalışan, eleştiren insanlar olacak. Tüm kötülüklere kulaklarını tıka. Boşa çaba gösterdiğini söyleyenlere kapılma, kapıldıkça sen de yozlaşacaksın. Ne zaman bunun farkına varırsan durma, haykır “İyi ki öğretmenim!”
📌Önce dost ol. Öğrencilerinle her zaman önce arkadaş ol. Sırlarını açabildiği, kalbini olduğu gibi gösterebildiği, korkusuzca sarıldığı bir öğretmen ol. Korkak, bastırılmış çocuklar yetiştirme. İyiler nasıl senin başarınsa, kötüler de öyle,
📌“Azıcık ağır öğretmen olma!” Çocukların senden korktuğu için değil, seninle eğlenebildiği için yapsın ödevlerini, her gün koşarak okula gelmelerini sağla,
📌Yetişkince ağlamayı bildiğin gibi çocukça gülmekten korkma, senin de aynı sıralardan geçerken neler hissettiğini hep hatırla,
📌Gün içerisinde yüksek sesle konuşmaktan, boğazlarının yandığını hissettiğin zamanlarda bile onları suçlama. Suçlamak uzaklaştırır. Köreltir. Körelme.
📌Öğrenemedikleri zaman kızma. Unutma seneler sonra ne öğrettiğini değil, nasıl bir öğretmen olduğunu hatırlayacaklar. Öğrenemedikçe farklı yollar denemediğin için kendine kız, kendini zorla,
📌Yanlarında derdini unuttuğun için sen çocuklarına çok şey borçlusun, aklından çıkarma. Sevgiyle sarıp sarmala, kızdığında bile kin tutma. Öfkeni, dış etkileri çocuklardan çıkarma. Çocukların acılarını da sevinçlerini de paylaşmaktan kaçma.
📌Her zaman her emeğini görmeyenler olacak. Senin kadar beğenmeyecekler yaptığını, görmeyecekler. Karşılık bekleme. Bir çocuk gülümseyince –sadece bir çocuk bile olsa- iyi ki yaptım demeyi kendine çok görme.
📌Öğrencilerin “Aramızda Kalsın” ile başlayan cümlelerin dostu, onları çok sevmeyi unutma.
📌Fedakâr olmalısın. Evet, insansın, yorulacaksın, kendi hayatın ve kendi sorunların olacak ama bunları asla öğretmenliğine yaklaştırma,
📌Her an, her karşılaşmanda, her gün, her saniye sana iyi ki dedirtecekler. Dedirtmedikleri günlerde onları suçlama,
Bocalayacak öğrencilerin olacak, başaramasalar bile sadece denedikleri için teşekkür etmeyi unutma. Herkesin mükemmel olmasını beklemek ahmaklıktır. Ahmak olma.
📌Öğretmenlik heyecanlı bir yol… Yolu bitirmek için yürürsen sadece yorulursun. Yoldaki çiçekleri izle, izledikçe neden bu yolda yürüdüğünü hatırlayacaksın. Gözlerini kapatma.
📌Kulaklarını tıkama. Sadece senin sorunların olamaz hayatta. Küçük kalplerin büyük ağırlıkları olabilir. Onların sırtına sen de yük olma. Kalplerinde taşıdıklarını hep paylaş, onları anla.
📌Abart. İçindeki sevgiyi, hissettiğin bütün güzel duyguları abart.
📌Heyecanlanmaktan korkma. Gözünün önünde büyüyen çocuklarının her anında deli gibi heyecanlan. Heyecan seni canlı tutar.
Sevgili öğretmenliğim, bir bahçede tek bir çiçek olmaz. Farklı çiçeklerden oluşan yollardan geçeceksin. Yol uzun, zaman çok. Yolun sonuna vardığında geriye dönüp pişman olacağın değil geriye bakınca sana iyi ki dedirtecek işler bırak. Hep umutla yürü, kendine güven ve korkusuzca devam et doğrularında.
Sevgili öğretmenliğim,

“Umudu hep cebinde taşı. Asla düşürme.”