bazı nüanslar vardır örneğin zorundalığı sevme koşullanmasından türeyen tercihli yalnızlık gibi...
sosyal canlılar olabiliriz ancak yalnızlık ne zaman ararsan ardında bulacağın yegane şeylerden ve paylaşılamaz. Bir melezlik de vadetmez, ya tercih edersin ya da itilirsin, sonrası yoruma epey açık.
tercih edilen yalnızlıkların çoğu türemiştir ve bimden alınmış gibi durur, ikea havası sezmezsin onda. Mutluyum, şöyle güzelim, böyle kendime yetebiliyorumların altında inceden bir kin vardır, böyle olmasa da olur muydu acaba falan... ikna edilmiş bir mecburiyet yani, rızalı.
Üstinsan kılığında kişilikler de mevcut tabi, nadir olsa da. Uçurum örnekleri vardır ama çok homojen dağılmamışlardır yani.
Zorunlu yalnızlığın eğrisi bile vardır ulan, toplumsal soyutlanmadan kişisel soyutlanmaya doğru yukarı veya aşağı doğru artan şekilde.
