TÜRK EDEBİYATINI KURTARMAK İÇİN

Dün Tarsus gibi küçük bir ilçede Dostoyevski'nin Suç ve Ceza'sı ile Edgar Allan Poe'nin Kuzgun adlı kitabını aramak için D&R,sahaf ve kırtasiyeleri gezdim. İki kitabı da bulamadım ancak dikkatimi çeken başka bir husus oldu.

Ara sıra buraya girip şiirlerimi yayınlıyorum, beğeni kaygısı gütmüyorum ancak sanatsal kaygılarım yok diyemem. Bir şiiri yazmak benim için yarım saat sürüyor(son yayınladığım şiiri telefondan sekme üzerinden yazdım ve yirmi dakikamı aldı) ancak bu şiirler nitelik bakımından sınıfta kalacak şiirler bunu biliyorum. Yine de kafa patlattığım çok sayıda şiirim var ( Çaresi Yoktu Sevmekten Başka, Terzilerin Yazgısıyla Çalındı Gece, Hıncahınç Yaşamaksa Yaşamak, Dayanak...) Yine de bu şiirleri kendimce her daim "Ham Şiir" olarak nitelendirdim.

Fakat girdiğim bütün dükkanlarda "Modern/Çağdaş Türk Edebiyatı" başlıklı raflarda öylesi muhatap alınamayacak, öylesi içi boş, öylesi anlatısı olmayan şeyler var ki, bunları gördükçe boğazımda düğümler hissettim. Koca bir sayfasında sadece bir cümle olan 175 sayfalık kitabı karıştırdım ve üşenmeden saydım. Sadece 256 cümle kurulmuştu ve 7.Baskıya çıkan bir kitaptı. Öte yandan Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Saatleri Ayarlama Enstitüsü adlı kitabının üzerindeki tozu gördüm ve kıyıda köşede kalmış Türk Edebiyatı nesirlerini gördüğümde içimde bir sızı hissettim.

Lafın özüne gelecek olursak;

Burada onlarca eser verilmiş. Üstelik kendi içinde çoğu da nitelik barındıran eserler. Şunu söylemek istiyorum; Bu platformun sahibini "Ben Edebiyat Değilim" sayfasından beri tanıyorum ve aynı hissiyatını taşıdığımızı biliyorum. Öte yandan sizleri de cümlelerinize istinaden tanıma fırsatım oldu. Neden burada sadece üç-beş güzel söz yazmak yerine Türk Edebiyatı'nı içine girdiği bu çukurdan kurtarmak adına bir şeyler yapmıyoruz. Örnek verecek olursak hanginiz çevrenizde sanat konuşacak birilerini bulabiliyorsunuz? Ya da hanginiz çevrenizde sizin edebiyatınıza bir şeyler katacak birini görüyorsunuz. Bu konuda yalnızlık hissediyoruz. Dışarıda "Kocamın Karısı, Karımın Kocası, İmamın Karısı..." gibi anlatıdan yoksun eserler boy gösterirken bizler buraya sığınmış güzel birkaç şiir, hikaye, makale yazmaya çalışıyoruz. Bunu düzeltmek adına buradaki insanlarla neden bir çalışma planlamıyoruz? Neden birbirimizi pohpohlamak yerine bütün acılardan, kusurlardan ve şikayetlerden kaçış noktası olarak belirlediğimiz Türk Edebiyatı'nı kalkındırmak için uğraşmıyoruz?

Çağa ayak uydurmak ve bu acziyete ortak olmak yerine çapı şekillendirecek fikir, akıl, nitelik sahibi dostlarıma sesleniyorum;

BİR ŞEY YAPMALI!