Yalnızlığım

Nasıl adlandırılır bu ? Yalnızlığım: en yakın arkadaş, güvenilir sırdaş, beklenmedik misafir? Değil, yalnızlığım: Hakikatim…
Bomboş sokakları yağmur damlaları şahitliğinde adımlarken elimden tutan yalnızlığımdı. Nicesinin gelip geçtiği şu tumturaklı dünyada her bir yaşımı devirdiğimde gövdemi kollarıyla saran yalnızlığımdı.
Boynum eğik, sırtım bükük bir vaziyette huşu ile oturduğum rahatsız sandalyemde gözümün gördüğü gölge yalnızlığımdı.
Nicesinin gelip geçtiği şu dünyadan günün birinde ben de geçmiş olacağım, elimden tutan yine yalnızlığım olacak.
Fakat bu sefer gözüme ilişen farklı bir misafirim daha var: pişmanlık.
Yalnızlığımdan pişmanlık duyarak , son bir nefes armağan edeceğim dünyaya…