ZAMAN VE UĞULTULAR

Cümleler azalır zamanla ve uğultular çoğalır . Bilinmez kalabalıkların arasında gezinir ruhlarımız . Gürültülerin arasından seçilecek çok az kelime ruhumuza sadıktır , büyük bir kısmı ise yabancı kimlikler taşımaya başlar zamanla . Özümüzden kopup giden biricik duygularımız , zamanla bir başka varlığa baktığımızı hissettirir bizlere . Dünde kalan anlamlar bugünün belirsizlikleri olur , yarınlar bugünün uzak geleceği . Zihinlerimizde soğuk buz dağları yükselir , derinlikleri göremeyecek kadar donar yüzeylerimiz . Vahşi bir dünyada av ve avcı olmak arasındaki çizgi iyice incelir , belki de çoktan kopmuştur biz onları korumaya çabalarken . Zaman hepimizi tüketir , kendini bile . İçimizde var olmuş güzellikler , öfkeler ve cevap beklediğimiz sorular . Her birimiz pençesine kapılıp gideceğimizi kabullenebilsek , gururlarımız bile paslanırdı . Bizler , her şeyin arasındaki en yüceleri oynarken , bizleri yıpratan bir maraton koşucusu gibi zaman . Her birimizden hızlı ve uzakta . Her birimizden çok daha kadim ve bilge . Olmasa , huzur ile dolu zihinlerimizde boğuşan bunca tilkiyi yerleştirip hala şiddetle akmaya devam edemezdi ...