Alptuğ Dağ

İsteğim vardı yaşamak için, tutunduğum dal veyahut seçtiğim yol. Dallar uzatırlardı ellerini maviliğime, içimde kırılan dalgalarıyla kıyıları, kumları döven ...

Uzak. Alabildiğine, olabildiğince. Koyduğun yerde bulamamış gibi. Koyduklarını da anlayamamışçasına. Hüznünde hazansızlığından daha fazlasını nasıl bulabilir...

İstanbul'dan Ankara'ya dönüyorum tam şu anda. Tren yolculuğu ile. Biraz uyudum, biraz izledim ve bolca düşündüm. Çizmek istedim, yazmak da tabii. Ama o kadar...

Rahatlık neydi anlayabiliyorum. Sevgiyi ve sevmeyi de. Akabinde sevilmeyi hatta en öncesinde, hepsinin başında. Çünkü busun ve bana hissettirdiğin onca şeyde...

Korkuyordu. Korkusunu yansıtmıyordu, korkusuna kızmıyordu ama işte oradaydı, tüm o olumsuz ihtimaller. Korku kaybetmeye sebep olur biliyordu. O yüzden kaçmad...

1.

kana boyandı kirmenimde yün
kuşmarlara, tuzaklara düştüm
menevişlendi durgun sularım
sedef
bir bıçak aldım dostlar

güneşi yiyorlar
aç kuşlar.
...

bazı vakit çehreme güneş vurur

yahut insan insana güneşi buldurur

sureti hatırımdan gitmiyor lakin

insan insanın adını unutur

ifrit imtihanından âh eder ...

Uyuyamıyorum...

Bir anda bir mucize olsun,

Birden aklına geleyim diye bekliyorum...

Yine eskisi gibi geceyi gün,

Dünü ise bugün edelim istiyorum...

Yine...

Şarkılar yitirdi bizi

Kayıbız

Gecelerdir arıyorum yıldızlara tutturduğum düşleri

Düştüm ararken ateşlere.

Öyke bi yangın başladı ki şehrimizde

Kül oldu ...

Sancıyor terli avuçlarımda ümit denen meret.

Yapıştı hayatımın yakasına boğuyor beni, vazgeçmeye her yeltendigim de...

Ben yirmilerimin ortasında bi kız.
...