paradoks

Artık yaşadığın her şeyin sorumluluğunu alma vaktidir çocuk. Çoğu zaman suçlamıyorum desen de iki kişi var içinde senin. Birisi küçüklüğünde yüklenen kişiliğ...

Hadi karışalım renklerine sevdanın,

Yuvarlanıp gidelim

Yüksek demeden,

Sonu uçurummuş diye düşünmeden

Hadi kapatalım gözlerimizi,

Düşelim bir damla sevd...

Sen ki kendi hiçliğini doğuran insan

Sarıldın mı sen hiç hiçsizliğine?

Dinledin mi bir cümle bile oluşturmaya gücü olmayan kelimelerin sessizliğini?

Yoksa...