Ayşe Kudal
@bimola
Basit bir insanım. Küçüğüm. Bazen çığlık çığlığa yokum. Bazen tüm yaşamsal sancılarımla varım. Bazen görünmez bazen dev kadarım. Ama kendimce varım. Kendime varım.
Bölüm 1:
Sakin olun lütfen. Bu gece herkes yavaş yavaş yeniden ölecek. Önce öleceğiz sonra tekrar dirilip kahkahalarımıza boğacağız evreni. Artık savaşı bit...
Bir anda küstüm sizlere ben.
Öyle plan yapmadan, hesaplamadan.
Gidişigüzel küstüm.
Bir sabah uyandığımda kimse yoktu yanımda.
Sağıma baktım. Soluma baktı...
Sımsıkı kapatıyorum gözlerimi bugün.
Kimse görmesin beni.
Kimse hissetmesin kederimi.
Anlamasınlar, sormasınlar seni.
İstemiyorum!
Güneş ısıtmasın tenim...
Şikayetim var benim,
Artık katlanamıyorum.
İhbar ediyorum kendimi
Ben kendimle anlaşamıyorum...
Bütün hak ihlallerini yapmışım kendime
Şiddetli geçinemi...
Ah aşk!
Ne büyük bir kötülüksün sen.
Kendime yaptığım...
Hep yakalandığım,
Hiç kaçamadığım,
Kaçıp kurtulamadığım...
Kocaman bir dalgasın sen,
Hatta h...
Gün bitecek
Güneş yerini aya
Aydınlık ise karanlığa bırakacak ihtişamını
Derinlerden bir el uzanacak kalbime
Bir dokunuş, bir bakış ya da serzeniş...
So...
Senden sonra
sabahları güneşi selamlamayan
günlerini kahkahalarıyla süslemeyen
sokak sokak gezmeyen
göğüs kafesimde gizlenip herkesten saklanan
kırık bi...
Pardon bayım!
Bir gün mutlaka tekrar görüşelim.
Sizin gözleriniz parlasın mutluluktan
Benimse ellerim titresin heyecandan
Tebessüm sarılsın dudaklarımıza...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
