Buse

Rengine alıştı gözlerim yalnızlığın

Gün ışıklarını kısınca hele

Her yer boyanır

Kaba saba bir adam dikilir belki önüme

Belki yaşlı bir kadın

Korkulacak ...

Aynı yerde, aynı zamanda

Aynı patika yolda

Ayrı adımlarla yürümüşüz

Art arda gelen ayak seslerimiz

Tesadüfen hiç kesişmemiş

Aynı bulutun yağmuruyla da

...

Bu deniz benim!

Suyuyla, rengiyle, tuzuyla, kumuyla

Ben doldururum onu, büyütürüm

Her gün bir damla daha

Çok tuzluysa bilin ki o gün çok ağlamışım

Köpük...