Belki her gün yeniden açan bir çiçek,
Belki sabahın ilk saatlerinde aynı dolmuşa binen iki kişi,
Belki güneşi hep aynı cepheden gören ayçiçeği,
Belki de...
Tek kelimesi silkeleyecek kadar sevin
Ansızın yürürken rastlayın meyhane masasına
İki dost kadehi vuracak kadar dinleyin
Gece bitti diye üzülmeden sabahı ...
“Bir insana kendi kendime yetemediğim için bağlıysam, o kişi ancak bir can simidi olabilir, aradaki bağın sevgiyle hiçbir ilgisi yoktur. Mantığa aykırı görün...
Kelimeler insanın canını nasıl acıtır ? Nasıl keskin bir bıçağa dönüşür ?
Üzerinde düşündüğüm konulardan bir tanesi. Kelimeleri kontrolümüz mümkün mü ya da ...
Yağmur bulutu olmadan gelebilir mi?
Öyleyse nedir bu sahipsiz varlığım böyle?
Yağdım, biliyorum.
Artık oynamayınız benimle.
Peki ya bu yağmışlık ,bu ...
Amca ceketimden vazgeçemiyorum
Söyleyemeden kırgınlıklarıyla ölmeyi
Üzerime mi giyiniyorum
Gece beni şiiriyle ele geçirdi
Yazamadan seyretmeyi mi öğr...
Tütün dökülüyor, her gün aynı yerde içtiğim masanın altına. Elin işini tertemiz yapıyorum. Anlıyorsunuz işte, evi tütün götürüyor, kayıtsızım. Kendime bahane...
Yatağımın altındaki canavara dönüştüm ben. Gölgelerden çıkacağına korktuğum o hayaletlerden biriyim. Bata çıka düzelir dediğiniz ne varsa o çamurdayım şimdi....
Karanlık bir odada tek başıma kalmaktansa, loş bir ışıkta turunculuğun sıcaklığında dinginleşmek birkaç gecedir iyi geliyor. Odada yalnız kalsam da yanımda b...
Günler, belki de haftalar sonra şu soğuk eve benden başka bir nefes girdi. Yanlış anlaşılmasın, soğuk derken kasvetinden bahsediyorum. Yoksa sarıya dönmüş p...
Gecenin bir körü oldu, gözüme uyku girmiyor. Ne olacak ne bitecek, onu nasıl hallederim, bunu nasıl başarırım, sınav kaygısı, geçim sıkıntısı, depresanlar, h...
Kalemim mi kırılmış? Yazamıyorum eskisi gibi. Yaşama sevincim mi yoksa kırılan? Ya da kalbim mi? Derdim ne benim? Nerede kaldı benim hayatla olan mücadelem?...
Çocukluğum annemle babamın bitmek bilmeyen kavgalarının arasında geçti. Çok içerdi babam. Eve gelir, kapıyı çarpardı. Bağırmaya başlardı. Gözü hiçbir şey gör...
Eğer etrafımızda kol gezip her şeye karışan bu uyumsuzun hakimiyetini fark ettiysek dünyevi çaba ve amaçlara karşı bir heves ve merak beslememiz saçma değil...
Adı Özlem olan bir kuyuya düştüm
Dipsiz bir kuyu misali beni çekti kendine
Hep daha derine
Kuyu kuyuluğuyla kaldı
Olan bana oldu
Ben benden oldum
...
Ne babamın kalaşnikofu,
Ne de benim bavul bavul umudum var.
Biliyorum artık biri yol istiyor.
Lakin umut doğurmak patlamak kadar zor, Üstelik biri bitiri...
kuşlar,
avlayabilecekleri bir avuç lokma için gün boyu uçuşur
özgür olduklarını düşünür, imrenirim.
gri şehrin sıradanlığına kapılan yetişkinlerin buhranı...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
