İnsancıklar'ı okuyorum. Dostoyevski'nin zavallı insanları, zavallı olsalar da zavallılıklarının fazlasıyla farkındalar. Çünkü içlerinde Dostoyevski var. Kişi...
Rimbaud "Ben bir başkasıdır" demiş.
Şule Gürbüz ise"Kendim hariç her şeye uzağım" demiş.
Bu iki sözce, bariz bir şekilde göründüğü gibi uzlaşmaz bir anlayı...
A: Dünyadan kaçış yok ha?
B: Yok.
A: Var.
B: Nasıl?
A: Yok bir şey.
B: Nasıl?
A: Önemli değil.
B: Hiçbir şey anlamıyorum.
A: Ben de
B: Neden?
A: So...
Çok şey yaşanıyor hayatımızda. Her şey, bize birer saldırı aslında. Neyse bu yazı da bu kadar olsun. Çünkü yoruldum.
"Artık ayrılmanın zamanıdır, gidecek oradan. Yoldadır. Yollardadır: Makasları yanlış değiştirilen trenlere binmekten ve geldiği durakları bilmemekten usanmış...
Bana gelmiyorsun ama kendini bana unutturmuyorsun da
Ya gel bana ya unuttur kendini
İkisinin arasında olmak acı verici
Bir yol bulmalıyız mutluluk adasını...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok