demet demet

Bastırılmış bir halkın 

Öfkesi gibi sevdim seni

Suskun, aglamaklı ve tutkulu

Kurtuluşu umut ettim

Şiirlerimde

Çoçuğunu kaybeden bir baba

Gibi sövdüm he...

Üç bira ve tuzlu fıstık, kahvaltı

Eskici ney çalıyor sokakta

Üç tekerli notalar, kalabalık

Biram bitmeden ölmem

Ölmek güzel, ölmek ihtişamlı

Bir hayat ...

Şaştı, düzelmiyor mevsimlerim

Monoton bir yaşamın yeknesak işleyişi içinde rutininin robotu gibi yaşıyorsak yaşamımızın uzunluğu veya kısalığı ne anlam ifade edebilir ki

Benden vazgeçme,

Hatalarım varsa sarılıp öpme,

Seni kırarsam yüzüme gülme,

Affet diye yalvarsam, sakın affetme,

Yine de bir yol bul, yüzünü dönme,

Bensi...

Uğruna can verdiğin pencere diplerindeki ayaz

Salona kurulmuş bir sobadır evin

Kucak dediğin yer

Boyun büyüyene kadar senin.

Kalem tutabildiğinde başlar ...

Kuşları bana özgür hissettirmeyen 

Çaresiz gösteren ne.

Gökyüzü bile olsa evin

Özgürlük ait olmamaktır bir zincire.

Aydınlığa benzeyen

Çok şey kaybettim...

Ruhunda

Yazılan bir sonata eşlik etmeli

karanlık yüzlü mücevher

Dünyadasın birçok şeye rağmen

Sesler , ritmik söz sadece bizi oyalar

Alın paslı sanatlar...

Yolumu kaybettim, bulmaya gücüm yok

Bu senin eserin yaşamaya hevesim yok

Geçer gider acılar, duygulara yer yok

Üzülmüyorum artık sevgilim

Kalbimde sana b...

Gecenin karanlığında bir yakamoz oluşturur deniz

Ben savrulurum kıyıya hiç sebepsiz

Bir yudum içsem gözlerinden

Savrulur muyum bir daha sensiz

Ezbersiz...

İnsanın yaşadıkları, yaşattıkları, derinlikli bir denizde yüzen geminin rotası gibidir. Zamanın akışı içinde, sıcaklığın ve soğukluğun dansıyla, içimizdeki ç...

ÖZET

1989’da İstanbul’da doğan “Yine de Âmin, Dank, Lakuna, Anekta, Geçtiğimiz Altı Ayda Çok Şey Oldu, Bizim Zamanımız ve son olarak Behice’nin Yarım Kalan ...

Nasıl yarım bir sahil sevgilim,

üzerine kokusu sinmiş.

Tuzlu, transparan duygular,

bulaşmış gözlerinin mavisine.

-

Maviliğini yitiren gözlerin,

akıtır ...

ellerinde hüzünden bozma bir acı,

yolu, yolsuzluğu ve öyle ortada kalmışlığı bilen bir varlık.

insan demeye bin şahit isterlermiş, istesinler.

genç, güzel...

Yarım kalmış ve belki sonu hiç gelmeyecek senaryonun yazarlarıydık biz. Süre gelen ihtimalleri yok saymış birbirimizi seveceğimize inanmışız bir yaz gecesi. ...

Sevmek kafa tutmakmış

Sevmek tutsak olmakmış

Sevmek kendinle aranda kalmakmış

Yanmak değil kavrulmakmış

Zihninle boğuşmakmış

Acıyla yoğrulmakmış

Savrul...

Filizlenen çiçeklerin esarete gömülüp.Kalbi duyguların zaaflara işlendiği,sonraların da sonrası olduğu uçuk hayatlar besliyorum.Hayal edip ağlamadan kazanıla...

"Kelimeler.. anlamları ne kadar da küçük.. birazcık çok geciktiğinde..."

Geç kalmayın.