İnsan vazgeçebilir mi? “Vazgeçmek” kavramı ne kadar zor değil mi? Hani çok ikonik bir soru vardır ya” Gitmek mi daha zor kalmak mı?” diye. Vazgeçmek mi zor y...
Şu vale gibiydi bekleyen. Bilmiyordu henüz kara toprağını bekleyen ölüleri... Kaybedecek kadar sahip olduğu bir şeyi yoktu, bilmiyordu o yüzden, özlemeyi... ...
Zamanı hiçe saymak gibiydi henüz görmediğin bir okyanusta yanmak.
Zifir dik duruşluyken dünyanın bütün renklerine kanmak.
Aldanmak ve en sonunda...
Kırdık...
Şehrin uzaklarına, sınırlarına ve arkalarına inşa edilmiş kenar mahallelerinden birinde yürüyorduk. Serin bir rüzgârın esintisiyle yollara düşmüştük. Hatıral...
Seni masadan kalemlerim düşerken belirttim
bir coşku arıyorum bir sıçrama durgunluğa doğru
yankı,
yankı,
yankı,
yankı,
yankı, yankı, ...
Kim taşıyacak sözcüklerimizi yarınlara
Cümle cümle eksildiğimiz saatlerde
Oturup da zaman dediğimiz o tanrı
Sözcükleriyle dokunacak mı düşüncelerinize ...
Hiç eskitmeyecek beni bana benzeten hoyratlıklar
Umdum çocuk sokulganlıkları eprimez
Kendi saf yoksulluğu doyurur karınca yiyenleri
Seni ben yeter dalgınl...
Bir gün son bulacak.
Ama nerede ve nasıl?
Bir gün son kez ağlayacağız.
Ama kimin için?
Son kez seveceğiz.
Son kez güleceğiz.
Son kez hayat hakkında kon...
Bitap haldeyim, nefsime rağmen,
Bitap haldeyim, nefsim yüzünden.
Sızlıyor her bir yanım sağlıklı bedenimde,
Şimdi sekseninde zihnimin içindeki o beden.
Z...
1. Şiirimiz karadır abiler
*
Kendi kendine çalan bir davul zurna
Sesini duyunca kendi kendine güreşmeye başlayan
Taşınır mal helalarında kara kamunun
Şe...
İkimiz birden sevinebiliriz göğe bakalım
Şu kaçamak ışıklardan şu şeker kamışlarından
Bebe dişlerinden güneşlerden yaban otlarından
Durmadan harcadığım şu...
Hikayenin sonuna geldik. Büyütemiyorum artık,yokluğunu yaşatamıyorum. Anlatamıyorum kimseye bir şey, hikaye herkese tanıdık çünkü. Binbir gece ezberledim, ya...
Karşılaştığım duvarlarda ne yazdığını aramakla geçirdim aklımın erdiği yılları. Biraz okunaklı olmaya başladı artık kelimeler. Tek başıma varlığımın yetmediğ...
Bir şey var, her şeyden öte... Bir göz var, gören iki yuvarlağın ötesinde... Bir iştiyak var gelip geçen tüm özlemlerin temelinde... Bir âteş var yandıkça ya...
Kaybolmuşsun bulanın yok
Söyleyenin var kulağın yok
Baharın var burnun yok
Kendine uzanan dilin yok
Adımın var ruhun yok
Ses veren çok vicdanın yok
Ann...
Zihnimde yarattığım bir evren var orada her şey mümkün ... Sonsuz bir döngü içerisinde her şey kusursuz bir şekilde varlığını sürdürüyor ,orada ölüm diye bir...
hani böyle,
saatler günler bir hız trenine binmiş,
ikili ardışık sayılardan ibaret gibi de,
zaman gök kutuda ki bulut misali
asılı kalmış gibi..
bilmedi...
Kişi hayata bağlanmalı, ancak bu hemen olmayacak. Birçok kez düşecek ve yeniden başlamak zorunda kalacak ama her yeni başlama aslında bir birikim olacak. Üst...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
