"O kaybolan yılları hatırladı. Sanki tozlu bir pencereden bakar gibi, geçmiş görebildiği ama dokunamadığı bir şeydi. Ve gördüğü her şey bulanık ve belirsizdi...
Cengiz Aytmatov'un yazmış olduğu “Cemile” adlı kitabın etkisiyle bestelenmiştir.
“Hem konuşmaya ne gerek vardı? İnsan her şeyi anlatamaz, zaten kelimeler de...
Gözlerin gözlerimden ziyade bana yakın, ellerin ellerim kadar sinirli, sarı tüylü ensen, sandalların içinde hapsolmuş müsterih çıplak ayakların... rengin sar...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
