Sarmaşık
En kasvetli çağların gölgesinde çiçek açıp
Aynı ağacın gölgesine gömülen
Yani en karanlık vakitlerinde gündüzün ve günün
Yani bin acıyı tek bir ömre sığdı...
Gün Aydınlanana Dek Günü Aydınlatmamak
Tüm mumlarımı yaktım penceremin eşiğinde
Gündüzün en aydınlık vaktiydi zaman
Hepsini ateşe verdim çakmağımın son nefesinde
Hepsine nefes oldu çakmağım, so...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
