Ipek uçar

Her sokağına girdim bu şehrin

Her birine üç adım bir bakış

Burası artık benim

Umutlanmalıyız

Geri geri yürüyüp ileri gittik

Işığı reddedip gerçekliği hi...

Sınıra ulaştım

Yolunu kaybetmiş

Arayışlar toplamının getirdiği bu sona yakıştırmazdım kendimi

Şimdi derin bir nefes alıp

Bu kehanete dair bir mektup yaza...

Somurtmayı miras bıraktılar bana

Zamanı saymayı öğrendim

Kirpiklerimi seven kadınlar tanıdım

Hepsine intiharımı izlemeyi teklif ettim

Hiçbiri yanaşmadı

...

Düştüğüm çukuru derinleştirmekten başka bir şeye yaramıyor çırpınışlarım

Otogarlar, otobüs camında yorgun yüzüm

Buruk bir senfoni

Şimdi yalnızlığımı yük e...

-Bir abajur olması gerek baş ucumda. Ancak o zaman ev diyebilirim.

Geçen evin kuytu köşelerinde durdum. Odaların kullanılmayan köşelerinde bir süre dikildim...