Ölüm soğukluğu teninde dalganıyor, rüzgara çarpıp havaya karışıyordu. Öfkeden kısılan koyu gözleri bir hedef tahtası arıyordu adeta. Keskin gözleri etrafı do...
Her son beni çıkmaz acıya sürüklüyor. 'Son'un ne olduğunu kavrayamıyorum. Yeni başlangıçlar getirdiği için mi bu yoksa yaşam süregelen bitişlerden oluştuğu i...
Saçınin tellerine düşen her bir akta yanından bir kişi daha eksilecek. Sessiz sabahlara uyanacaksin. Kör, sağır sokaklarda yürüyeceksin. Gözlerin kısılacak s...
Varlığın sonsuz sancısını çekmek en zor olanıymış. Hayatın sana uzattığı eli tutmak , her şeyi göğüslemek için bir güç gerekiyormuş. O gücü bulamamak kimin a...
Haksız öfkenle büyüttüğün döl bir canavara dönüştü. İçine nefret tohumları ekerken kendine döneceğini hiç varsaymamışsın. İnsan yarattığı böyle bir şeyden öl...
Bir an'a tabi kalırsak eğer, kopar mıyız yaşamdan? Ya da koparılır mıyız? Koparılsak bir defter arasında kurutuluruz. Benimkiler hala yaşıyor pembe defterimi...
O gün soluk yeşil taş duvara bunca yıl gözümün gördüğü karanlıkların siyahının, görmediği ışıkların parlaklığının hesabını sordum. Karşımda eğilip bükülmeden...
Yemyeşil bir yol görünüyor. Ayak uçlarımdan başlıyor göğe uzanıyor, mavi ile birleşiyor. Yeşil en sevdiğim renktir, bunu kim hatırlıyor? Yalın ayaklarıma taş...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok