Avareyim baygın gözlerimden yansır günbatımı
Bilmediğim bir yerde tanıdık yüzlerin karanlığı
Uyansan yıkılacak bir tezgah kurulu ruhların satıldığı
Kapata...
Ay kondururken busesini geceye,
Bitap düşmüş bedenimde yalnızlıktı bulduğum.
Aylardan eylül, hüzün hücum ederken içime,
Kavurur yüreğimi hicran çeşmesinde...
Nâmüsait bir yürekten bulmadım hiç ben huzur
Kim yabancı kim yalancı görmedim bir dem kusur
Ben mi saftım yoksa kurnaz fark edilmez son mudur
Korkar old...
Tepede ışıklar var tek tük
Yıldızlarmış, uzaklarmış
Meskenleri omuzlarımdayken
Neden dokunamıyorum öyleyse...
Yanmalı, yakmalı kendini,
Işık olmalı, parlamalı güneş gibi,
Anbean bizi boğan karanlığın içinde
Kaybolmadan evvel son haykırışlar
Karşılıksız, faydasız...
İsyanın ateşini yakıp ölümüne koştum
İnsanım ecelim gelene kadar yaşıyorum
Bir sana yanıyorum bir de gelmeyen sabaha
Duramam artık buralardan göçüp gidiy...
Ruhum esiri efkârımın,
Katranlar doluşmuş zihnimin damarlarına.
Düşmek üzereyim ağaçtan,
Belki de düştüm, bilmiyorum ,
Hissedemiyorum...
Gün geçtikçe bi...
Düşlerime düşünce, üşüştü sinsi bir korku içime.
Buzustu ruhum, yüzükoyun, cenin halde, yüreğime.
Huşu gitti kalpten, keder örtüsü örtüldü üzerime.
Sadece...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok