elif
@mieltejon
ruhun kapılarını aralayan o boşluk.
kalbin mutlaka doğuracağı bir tümörü sevmeyi istemesi, insanın lanetidir. kişinin, günün birinde size vereceği şey baş ağrısından fazla değildir.
Sana; beni hiç tanımayan sana.
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu’nda buna benzer bir cümleyle başlıyor Zweig. Beni tanımadığını söyleyemem, belki de herkesten...
skylar grey - words
Okuldan dönüyorum, hava basık, bulutlar simsiyah, yağdı yağacak, kulağımdan beynime kazınan Skylar'ın sesi. Nereden baksan, baştan aşağı...
Denize dokunacağım birazdan.
Burada merdivenler var, son kez gibi.
İnsan, acı veren şeylerle vedalaşma gereği duyuyor; acının bittiğine dair bir kanıt.
...
yeşil, mor, pembe.
Derler ki, birini ilk kez gördüğünüzde eğer çok heyecanlanıp, gerilirseniz bu karşınızdaki insanın sizin için doğru kişi olmadığının işar...
Gece boşluğa varıyor
Her sabah
-ben küçük bir ilmektim dünya döndü etrafımda.-
Sana desem ki, bir zamanlar göğ senin gözlerindi,
Yağmur taşıyan.
Ellerin...
Dönüp dolaşıp hesap sorduğum kimdi? Kendimi kapının ardında, aynanın karşısında, bir seste bulamadığımda ben nereye dikecektim gözlerimi? Her zaman kaçtığım,...
Bir daha bana ulaşamamanın, sesimi duyamamanın eksikliğini çekmezsin. Bir acıyı duymanın tarifsiz yorgunluğu olmaz üzerinde.
Çok sevdiğin o müziği dinlerken...
Kuru bir ayazın ellerini tutuyordu kalbim; yine de bir kez olsun soğuk diye ağlamadım. Gün geçtikçe donu çözülen kalbim görüyordu ki, hiçbir zaman tutmamışım...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok