Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; yüzyılları aşkın zaman önce, güneşin aya küsüp doğmadığı, denizlerin bol bol ağladığı zamanlarda dünyanın henüz keşf...
Zamanın durduğu, suların mavi aktığı, güneşin sevgi yaydığı bir köyde kitapla beslenen yaşlı bir adam yaşarmış. Ve okumadan başladığı günü, günden saymazmış....
Zihnimin iliklerinde düzensiz göçler, yaratı duygusu gerçekliğin tatsızlığını gasp etmiş, nostalji hiç bu kadar kutsallaştırılmamıştı. Elem, keder, gam, tees...
Kendimi yeni yeni tanımaya başladığım zamanlardı. Yeni olan hiçbir şey yokken günler ardı ardına benzersiz ama bilindik bir devinimle akıp gidiyordu. Yeni bi...
-Göçebeyim ben.
-Neresi yurdun?
-Bilmem. Bir yoldayım. Bu yolun sonu nereye çıkar, açıkçası benim için çok da bir önemi yok. Herkesi, her şeyi arkamda bıra...
Pencere bakıntısı.
Binanın yanındaki küçük, geçen sabah yakından incelediğimde kıpırtısız, isyansız; tahminimce çeyrek asırdır aynı yıkılma özlemiyle burada...
Bugün senden bahsettim annesiz bir sokak köpeğine
Bahis sen olunca tabii kara bulutlar indi hayvancağızın gözlerine
Sen miydin sebebi, yoksa annesizliği mi...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
