berfin tusun
@nerfin
üzücü gözlemler, şiirsel hayranlıklar ve ışık arayışı arasında bocalıyorum.
Diyelim yağmura tutuldun bir gün
Bardaktan boşanırcasına yağıyor mübarek
Öbür yanda güneş kendi keyfinde
Ne de olsa yaz yağmuru
Pırıl pırıl düşüy...
yaşadığım her aksiliğe adını verdim
ne olur bağışla
beni sev diye çırpınışlarım bitti
bağışla
seni bulmak adına karıştığım kalabalıklardan köşe bucak...
Ayrılık ne biliyor musun?
Ne araya yolların girmesi,
Ne kapanan kapılar,
Ne yıldız kayması gecede, ne güz
Ne ceplerde tren tarifesi,
Ne de turna kat...
yalvarırım iyi şeyler söylemeyin bana
hayır hayır duymak istediğim bunlar değil
ne bekliyordun diyin mesela
hak ettiğin tam da buydu diyin
hatta bırak...
öyle birkaç tel saçım beyazladı
yalan söylemeyeceğim kamburum doğuştan vardı
ellerim titrerdi seninkinin uzağında
artık sadece tansiyon, migren
kalbi...
Bütün kırgınlıklarım aynı yere çıkıyor,
sana
Bütün patavatsızlığıyla sana benziyor,
herkes
benim canımdan can gitti duymadı,
kimse
Ben bu gece öl...
seni kırk kez sordular
bilmiyorum dedim
biliyordum
sana kırk yerde yıkanmadım
kirli değilim dedim
kirliydim
kırk uykuyu uyumadım sana
siz uyuyun dedim...
Kara yakındı önce, hem çok yakın,
Elimi uzatsam tutardı.
Yıldızsız teknemdi inip çıkan gece,
Kurumuş gece, kum, kömür, arduvaz...
Kara yakındı önce, hem ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok