Ben sende insanlığı sevdim yeniden,
İçimde bir mahşer oldun
Umut etmeyi sevdim..
İmkansızların kılınabilir ibadetim,
Hayal kurma sebebim oldun.
Bildiğin...
Gamzesi mi olur papatyanın?
Gözlerinin beyazı,
Sesinin kokusu,
Gülüşünün tadı,
Yakar mı hiç
Bir papatyanın bakışı?
Çiçek isen çiçekliğini bil!
Ne hakk...
Çığlık çığlığasın
Ve ben duyuyorum
Görüyorum bütün sesleri
Kimsenin duymadığını biliyorum
Anlayabiliyorum
Tarifi zor acılarını
Sesime gel
Kapat gözler...
Yanlış birikmişlerim
var,
Geçirmek için hayata
yetersiz
Alakasız zil zurna
hayallerimi...
Atar, durur yersiz,
nedensiz
Sen dolu uçkun,
damarlarım var!
Yine yağmur haziran ortasında
Şaşırmıyorum artık
Hiçbir şeye
O titreyişten sonra
Gözlerinin karşısında
Takılmıyor aklım artık
Ne depremlere
Yangınlara...
Ve birkaç güne gelecek ölüm
Bitecek çırpınışlar
Mısralarım kalacak
Kuytu köşede, son izmaritlerim
Bu pis şehrin sokaklarında
Acılar acıları doğuracak
...
Maviden maviye bir renge bürünmüşüm
Maviden maviye hüzün
Maviden maviye sürgünüm.
Dolaşıyorum dip köşe
O mavi senin, bu mavi Ege'nin
Ve maviden maviye e...
Umulmadık bir sabah uyandık
Tutamıyoruz zamanı
Bir Anadolu tanrıçası kamp kurmuş
Gelmişimizin geçmişine.
Tüm etinden korkanların
Kemiğini yad ediyoruz ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok