Artık yağmur yağmıyor. Kara gün. Her şeyi biliyor olmaktansa dozsuz bir cahil olmayı yeğlerdim. Ayakkabılarını giy, evden çık. Gideceğin durağı bilmeden yürü...
Sevgili Elbert, buralarda hava oldukça ısındı ancak ben bir buz kütlesi gibi üşüyorum. Gün batımı gibi içimdeki ışığın sönüşünü izliyorum. Hakikaten de bu dü...
Elbert! Nasıl anlatayım sana pişmanlığımı? Nasıl bu içimde beni kemiren hataları dillendireyim ki sana. Üstelik daha ben hatırladığımda gözümü kapatıp kendim...
Ben de babasız büyüdüm.
Çocukken ne kadar da kolaydı her şey.
Düştüğün için ağlıyordun bir tek, acıktığın için veya o çok sevdiğin oyuncak sana alınmadı di...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok