İnsanca avutuyorum kendimi
Ne kadar cani ne kadar gaddarca
Bir hayvanlık suçu benimkisi
Ellerimde su izleri
Akan kan benim değilmiş gibi
Yıkıyorum sessi...
Bir isimlik ki yapışan üzerime
Sükse dolu her çağırış bu bedene
Ağır gelir
Gölgeleri tutulmamış
Çitleri aşılmamış
Ve bayrak dikilmemiş
Yerler dar gelir...
İncitmeden, korkutmadan köklerini
Sana taze fesleğen topladım Saral
Kubbeleri parçalanmış göklerini
Rengarenk kuşaklarla kapladım Saral
Karaladım, defter...
İnsanca avutuyorum kendimi
Ne kadar cani, ne kadar gaddarca
Bir hayvanlık suçu benimkisi.
Ellerimde su izleri
Akan kan benim değilmiş gibi
Yıkıyorum ses...
O vakitsiz saattir ki, tüten baca tütmez olur
O ne tenha köşedir ki, çalan kapı çalmaz olur
O haber ki kapkaradır, eşi dostu çabuk bulur
Bir kör bacı ağıt...
Bir çınar olsam, kök salsam tepeden tırnağa
Bezense yemyeşil yosunlarla dört bir yanım
Yuva olsa bir çift kumruya uzun dallarım
Zamana ket vururum, asırla...
Tabanlarımın altında ırmaklar var ateşten
Sonram yokmuşcasına çaresiz tökezliyorum
Rüzgar dinmişcesine köklerime eserken
Ondan bir ben çıkaran adamı bekli...
Ruhumda taşıyarak kıyafetlerimi
Anadan üryan selamlıyorum sizi
Demese de bir sabi kral çıplak
Gülerler hep bir ağızdan aylak aylak
Kahrederek dönüyorum ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
