taştan sadırların ve damarları çatlayan yüreklerin durağı: Eylül
Kendime şaşkınım. Birlikte yaşadığımız yirmi dört yıla rağmen hâlâ alışamadım benliğime.
Mutluluk, daima uzak bir gelecekten el sallıyor fakat ne kada...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok