Soner KISIK

bir kuş uçuyor

bana ait olmayan

bir gökyüzünde.

kanatlarında taşıdığı kutsal:

‎‎‏‏‎ ‏‏‎ ‎ ‏‏‎ ‏‏‎ ‎ ‎ ‏‏‎ ‎ ‎‎—hafiflik.

benden arta kalan sessizlik,...

Sarmışım dertleri, kalmışım dumanına

Durulmuyor, esiyor Odakule

Hüseyin Ağa, yakınır ezanla sabaha

Yüzükoyun sızmışım kaldırımlara

Ciğerim titredi, çıkt...

Tutulmuştu dallarımız

Kırık yaşlı bir umuda doğru 

Birçok harabeyi yurt bildik

Belki de  bir savaş yeriydi 

Bir pencere açıldı yokluktan 

Küçük parlak y...

Yine kendime bürünmüş yürüyorum

Boğazımı kesen isli bir soğukla

Sensizlik isyanının ıslığı dudaklarımda

Kendi kendimi yiyorum, çürüyorum

Benden iyi kimse...

Unutmak lazım,

Bir aşkı mesela,

Acının bir hançer gibi saplandığı o vazgeçilmez sanılan anda,

Bir sabaha karşı,

Gözyaşın da henüz kurumamışken üstelik

U...

Geçmiş gelecek günlerim biçare kalmış

Yandığımdan haberi olmayan yıllar hayatsızmış

Geri dönüşsüz hisler gençliğimi kandırmış

Var olduğunu sandım meğer rü...

Sordum rüzgâra nerede mülakî?

Kime soruyorsun bana mı ona mı, dedi.

Dedim, kime götüreceksen ona söyle.

Dedi, nerede mülakî?

~

Gökyüzüne karanlık çökünce,

Başlar depresif düşünce.

Boğazımı sıkıyor her bir hece,

Çözemiyorum, hayat sanki bir bilmece.

Yaşamak artık işkence,

Kimse s...