Rumeysa Uysal

Yaşamın yokuşlarını gördükçe

yorulmuşluk beliriyor içimde,

didik didik edilen bir acının

dağılmış parçalarını toplamaya

ne denli güç gerekiyor bilmezken,...

Hayal kırıklığının ne denli büyük bir şey olduğunu, iki kelimeye ne kadar çok acının sığdığını anlatmak istiyorum. Kursakta kalmış sevincin tekrarlayan göz d...

Belirsizliğin acısı yakan türdenken

İnanmazdım, kesinlik yok ediciymiş

Nutkun tutuluşu

Gözlerin perdesini kaldırır,

Olmayacağına inandığı hadiseleri

Far...

Unutan iyileşirmiş,

hâlâ hatırlanıyorsa yaşanılanlar,

'başka iyileşme türü yok mu?'

diye soruyorum şimdi sessizliğe.

Kördüğüm zannettiğim bağların

yitip...

Birleşmiş iki ruh yalnızca bir

yanılsamaya,

yalnızlaşmaya,

gitgide yığılan anılara

ve ardı ardına yazılmış şiirlere dönüştü.

Sığınağım bildiğim yerin

s...

Çoktan kopmuş bağlara

sarılmayı istemek ne acı.

Yokluğa,

boşluğa seslenmek,

kendinden eksilterek

yüklediğin anlamların

boşunalığıyla yüzleşmek,

sonsuz...

Harcanmış bir hâyâlin burukluğu

göğsüme ansızın çökerken,

yaşanmışlıklara kelime arayacak

gücü bulamadığımda

özlemlerin içine ateşi karıştırdım

ve sevgi...

En acı kabullenişim sayıyorum olup biteni.

Geri dönüşüm olmasın diye yıktığım

yolların enkazında kalırken,

boğazımdaki batan yumruya bir düğüm daha ekliyo...

Kalbin acısıyla uyumaya çalıştığın gecede

hiçe sayılmak can acıtıyor. Unutuluş dokunuyor hüznün susmak bilmeyen yankısına. İnsan, tamamlanışını bahşettiği d...

Düşüncelerimin yükü, eylemlerin boyunu aştı,

birer anıya dönüşmüş mutlulukları

hatırlamanın yorgunluğundayken,

kederini ruhumda taşıdığım bekleyişlerime i...