Ceylin Ay

Depremle depreşen duygularımız yüreğimizi çökertirken...

Sesimi duyan var mı? Dudaklarım kilitlenmişçesine kapalı. Gözkapaklarım baraj seti; gözyaşı selini ...

06.02.2023'te gerçekleşen depremde kaybettiğim öğretmenimin ve kuzenimin anısına...

Bazen hafızamı zorluyorum.

Çocuklar, hayatlarının en iyi dönemlerini ge...

Kişisel bir intihar bu. Hayattaki hazımsızlığımın bütün bir evrene nüksetmiş hali. Kendimi her şey gibi hissediyorum, halbuki hiçbiri değilim. Her yerdeyim a...

Pek sevgili Leyla,

Nasılsın? Keyfin nasıl? Ya yanındaki lavuk? Ona lavuk dediğim için bana yine kızacaksın biliyorum ama, n'apayım... Beni soracaksan, ki so...

Sevgili Mübeccel,

Nasılsın? Boş ver, cevap verme. Sen sevmezsin böyle soruları. Ben mi? Yorgunum inan. Her şeye, herkese karşı yorgunum Mübeccel. Ev biraz d...

Yeni nesli eleştiren, onu yetersiz ve aptal bulan çabuk vazgeçmekle suçlayan birçok eleştiriyi okumuş ya da duymuşsunuzdur. 

Peki yeni nesil neden böyle?

G...

I

Bazıları hayatın prangasında asılı kalırdı. Hareket ettiremezdi hiçbir uzvunu; hayat coşkun bir nehir misali akıp giderken çevrelerinden, onlar sert bir k...

Hafif bir rüzgâr geçiyor semadan. Soğuğu çehremi yakıyor, saç tellerimin arasından sinsice süzülüyor. Üşüyorum sanki ama hissettiğimi duyamıyorum. Sağır mı o...

Uyarı: Okuyacağınız öyküde uyuşturucu madde kullanımı ile ilgili unsurlar bulunmaktadır.

Bazı anlar oluyor, manzaranın bir parçası olduğunu fark ediyorsun. ...

“Karanlığın olmadığı bir yerde tekrar karşılaşacağız…”

George Orwell, 1984

Sıcak ve oldukça bunaltıcı bir yaz günüydü. İki kız arkadaş, daha doğrusu kuzen,...