çoktandır terk edildiğim şehrin
orta göbeğine oturdum bugün
cebimde buruşturduğum tüm mektupları dağıttım sokak çocuklarına
yapay bir gölün kekremsi tad...
yansımasındayım yüzümün
seferimin son durağında değilim henüz
yaralı kediler görüyorum
ellerimin titrekliği hep bundan
kamburum harbin ortasında
dimdik ...
bir şiir beni neresinden vururdu bilmezdim
gecenin saf zamanları da yoktu kanımca
yürümek dayanırdı usul usul
gece, ölümün elbisesini dikerdi bu rezil ş...
bu bakımsız saçlarımda turuncuyu yeniden yaratıyorum
yaratıyorum ki sembolizm bir halta yarasın
yerleşik düzen tüm gücüyle manifesto hazırlıyor bu sırala...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
