Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Dün saatlerce sağanak halinde yağan yağmur şafak sökmeye başlarken bir anda durdu. Ne zaman uyuduğumu hatırlamıyorum, şiddetli yağmur sesini dinlerken uyuyak...
Huzursuzluk, içimde dolaşan bir gölge gibi, bir türlü dağılmıyor ve hep peşimde. Sırtımdaki, kalbimdeki hançer yarası gibi olan hissini, varlığını hiç yok et...
Yan odadan gelen çıtırtıyla irkildim. Kentliler olsa kalkıp kontrol ederdi. Bana göre korkulacak bir şey yok. Belki acemi bir hırsız belki de körkütük sarhoş...
İlginçlikler döneminde yaşadığımızı düşünüyorum; oldukça hızlı geçen bir zaman dilimi ve olaylar örgüsünün içindeyiz. Çocukluğumda hissettiğim zamanın oldukç...
Ne zordur şimdi bir şeyler yazmak
Çok şey geçer de zihnimden
Hiçbirini toparlayamam.
Gülerler benimle, eğlenirler
Ben onların oyun arkadaşı olamam
Hızı...
Elime yüzüme çamur bulaştı. Silemiyorum, ellerim de çamurlu. Dokunduğum yer çamur oluyor. Su yok, peçete yok, silebileceğim hiçbir şey yok ve saniyeler işled...
MİLİTARİST BİR BOHEM MESELESİ OLARAK NACİ
Alnını dayadığı bu kahvenin envai tonunu aynı anda barındıran masadan, genzine kördüğüm urgan misali çöken o kekre...
Koltuk Değneklerinde Bir Nietzsche
Ağır aksak adımlarla bir adam, eczane kapısından içeri girdi. Koltuk değneklerine, dünyada sırtını yaslayacak kimsesi yok...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok