Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Hayali olmayan şehrin buğulu sessizliği
Bi zerre sevmedim güneşini
En sevdiğim baharı dahi unuttum
Bir döngünün ortasında kaldım
Yahut bir bataklık
Çırp...
bir gün İstanbul’un mavi kıyılarında bir balıkçı olacağım
yelkenleri açacak ve son bir kez
veda edeceğim
karada bıraktıklarıma
...
Biz bir tren ile
İntihar edecek umutsuz bir varlık gibiydik
Seninle bizden bahsediyorum
Ben, senin çarpmanla moleküllerime ayrılırdım
Sen, moleküllerimi ...
Bu tekrar ve tekrar eden tekrar bizden
Sonra güzden güze varmalarımız,
Ve avuçlarımızda biriken yapraklar
Sen yalnız kendin sanıyorsun laneti üzerimizde
...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok