ayşe betül gözüberk

Siyah beyaz fotoğrafım ben Tozlu raflardayım eski albümlerde.
Yağmurlu günlerde Alçak gönüllü bir su birikintisiyim. Şehrin karanlık sokaklarında. Donu düşü...

Senin şehrine yolcular vardı
Şafakta gemiler hep demir alır
Seven sahilde hep yalnız kalır...

Bu son dizelerimdir belki de 

Gidiyorum bana dünyayı dar eden Tanrım

Cezam nedir bilmiyorum 

Yanına gelince kesersin 

Bir on yedi daha yaşayacaktım zorun...

Bırakın ince kavak seslerini şehrin içinde

paralar yaşlı kızların koynunda yatarken

bırakın köprülerin üstüne yağmur

ve basma perdelerden lânet bize.

Şaş...

Tozlanmış yalnızlıkların sayfalarında ürkek adımlarla gezerken

Durup, aynı göğe baktık.

Tüm sıfatlarını soydum üzerinden senin,

Güneşin gülüşünde

Ayın gü...

"Bazen tek sorun sensindir, komik olansa bunun farkında olmana rağmen engel olamamandır."

Herkes benzerlik arar, benzer dostluklar kurar
Halbuki biz çok farklıyız zıtlıklarına hastayım...

büyüdükçe bir sayfa attı takvimin üstünden tanrı. yorgunsun dedi bu yağmurlar bu yüzden

beni çok üzüyorsun deniz tekin.

Yorgunsun, hep hastasın
Vaziyetin farkındasın
Yalnızsın hep, mutlusun
Belki de umarsız, duyarsızsın
Böyle geçmez anla, ömrüne yazık etme
Kaybetme kendin...

karanlıkta düşerse kaybolur,
biliyorum
kaybolsun
dert değil