Neden ezilip büzülür her yanın
Tuzla buz olur, bir sözle
Kahrolursun yoksa onaylayanın
Pavlov'un köpeğinden hallice
Zili kim çalar durur, aranırsın
Kimi...
Ufku yarıp ortadan ikiye,
Bir kâğıt gibi katlasam dünyayı
Uzakları yakına, seni sol yanıma alsam...
Yazık, dileklerim kabul olmadı
Kayan yıldızları yakal...
Geçen bir yıl daha, bahçemde solan bir çiçek
Uzaklaşan ufuk ve dilimde tutuk bir dilek
Usulca dönen dünya, sönen sokak lambaları
Saçlarımdan süzülen soğuk...
Sıkıca tuttu bileğimden, sürükleniyordum. Şaşkınlıktan boşluğa düştüm, bıraktığında daha da dibe battı ayaklarım. Bırakmasan olmaz mı?
Gözlerini süzerken ya...
Arkama bakmaya gücüm yok çünkü geri dönemem, geriye özenemem artık. Hayatımı sürdürmek için bu yolu ayaklarım çürüyene dek yürümek zorundayım. Yeni yüzler ha...
Şu anda önümde defter, bir kamelyada oturmuş vaziyetteyim; yanıma iki yaşlı teyze geldi ve biri sualsiz karşıma oturdu, diğeri rahatsız etmek istemiyor olaca...
Yaslamışım gecenin omzuna başımı
Ay uzanmış denizin üstüne, sallanıyor beşik gibi
Tam soğuk dalgalara kaptırmışken derdimi
Yıldızların kuyruğundan yakalıy...
Şimdilerde kimin, neyin kölesi olacağımı bilemez oldum
Önceleri rüzgârın korkusundan titreyen bir mum aleviyken
Birden kendimi eriyip giden mumu endişe ede...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
