“Okyanusların sahibi olduğunu sanan fakat kendi denizinde kaybolan kaptan.. Rotası belirsiz, dümeni çeviriyor vardığı yerde sevdiklerini bulmanın ümidiyle…
...
Akrep yelkovanı kovalarken
Saat 5'i gösteriyor.
Dışarıda yağmur,
Çocukluğumuzu hatırlatan mutluluklarla cama vuruyor.
Arka fonda biri bas bas bağırıyo...
Ahmak aklımın en güvenilir sığınağıydı kalbin.
Eskilerin özlemi aşındırsa da kalbimi
değişmedi evim.
Perişan bir hikayenin başkahramanlarıydık.
Gençliğim...
Soğuk rüzgarlar vuruyor yüzüne,
Cılız sesler yükseliyor,
Bir şiir bir şarkı belkide…
Anlamıyor kalbim.
Öyle geliyor ki,
Harap edeceğim kendimi bir mana...
Öfkesi geçince insanın
Zehirli vedalar gömülür
Güzel hatıralar akla düşermiş.
Anılar tarlasında,
Sakıncalı bir andayım.
Burada zaman geriden geliyor.
...
Kör kafeslerde ikilemlerin müsabakasındayım.
Seyirci de benim oyuncu da,
Mağlup da yok galip de.
Korkuyorum içimdekilerden,
Kaçıyorum
Kaçtıkça bir as...
Bir savaş meydanı içi
Harap oldu bahçesi, soldu çiçekleri.
Uçuşan küllerle boyadı
Yanan kalbinin en kıymetli parçasını.
Güneşi unutan gökte,
Bir buluta...
Kimi karanlığı düşler
Elinde yaralarını yarıştıran kartpostallarla
Kimi yakalar yıldızları.
Umut yazılı pankartlarla
Adı yaşam olan bir isyan bu.
İkimiz...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok