gül kilercioğlu

Kırık aynalar, bayat çaylar, nefesimi kesen anlar… Suyun tadı mı ekşi, biz mi eskidik? Zamanımı bölüyorum! Karton bardaklar, buzdan kalpler, plansız vedalar ...

Bütün her şeye inat biz yolda olalım. Vardığımız yerin de nereden başladığımızın da bir önemi olmasın. Biz herkese inat güzel kalalım. Yolu anlatalım insanla...

Uçurumun kenarında yürüyorum, sanki tek bir adımda kilometrelerce yüksekten çakılacağım. Gittikçe daha da dibe ineceğim. Çünkü bir kere bile çakılmış olan bi...

Bu gece al beni yanına gün doğana kadar. Işıkları, camları döven evleri izleyelim beraber. Aşıkları, umutsuzları, kaybolanları ve sokak serserilerini... Belk...

Her yüzleştiğim kötülüğün ardından kendime döndüğüm yolları ezberliyorum ve gün geçtikçe daha sağlam basıyorum yere. Ezberlediğim, sapmayacağım; sağlam basma...

Seni hiç öldüresiye dövüp ıssız bir sokağın en işlek caddesinde yüzükoyun yatarken terk etmemişler ki sen yaşamanın bedeli ne bilesin. En afili cümlelerle sü...

Koskoca bir savaşın içindeyim. Bütün cephelerimden yenilgi almışım da son cepheyi de kaybetmemek için canımı koymuşum ortaya. Öyle değersizleşmiş ki canım, u...

Her sabah şakaklarda hissedilen ağrısın sen, dünyanın iki yüzlülüğüyle savaşmaya başlamamaya inat eden iki çift gözsün. Evsiz bir adamın tek başına gezdiği s...

“1,2,3...” Ayaklarımı yere sürttüm. “12,13,14...” İşte burası. Limandan tam on sekiz adım sonra. O hep geldiğim kaldırım. Seninle dertleşirken ruhumu ikiye b...

Benim en büyük zaferim, kendimle verdiğim savaşlardan sağ çıktığım geceler. Yaralarım daha kabuk bağlamaya bile başlamadı. Yalnızlığım içimdeki kasvetin doru...