Niçin sen yaratmadın bu dünyayı?
Ellerinin mesut işaretlerinden
Daha güzel doğardı eşya!
Daha zengin olurdu aydınlık
Kendi karanlığından çağırsaydı se...
Bugün deniz, yüz veren bir anne gibidir. Bu kadar etmemeli, bu kadar yüz vermemeli, bu kadar ışıklı, bu kadar sakin, bu kadar lastik çizme gibi pırıl pırıl ...
Tanrısı insan denen varlığın dünyanın her yerinde ve her zaman aynı sözü taşıdığını, uygarlığın bu kötücül özü bir parça dizginlemeye yaradığını söylüyor.
...
Cılız bir mum gibi yanarken ömrüm... Tekinsiz rüzgarlarla söğüt dalı misali yol alırken... Kurak yazlara zemheri kışlara el aman ederken bir adam tanıdım.
N...
Paslı parmak uçları
Kara, pireli kediler
Yollara vuran esmer yüzlü çocuklar
Pas yüzünü kaplamış
Teninin elbisesi olmuş göçükler
Serseri gülüşler dudağın...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
