Solucan

Bilmiyordu…

Hiç ama hiç bir şey bilmediği ve bilemeyeceği bir sürü şeyle dolu bir Dünya’ya merhaba dediğini.

Bilmiyordu…

Elleri yere dokunduğunda aynı zam...

Ardına kadar açılan kapının ardındaki kalabalığı görünce küçüldü bedeni, akşam güneşini arkasına aldığı zaman oluşan gölgesi gibi büyüdü duygusu…

Gölgesinin...

Sarı arabasının hızla çarptığı kapısına, sıkıştı elbisesinin koyu yeşil fırfırı. Birbirinden ayrıldı fırfırın iplikleri bedeninin hızına dayanamayıp…

Koşara...

Büyük bir sarsıntıya açtı gözlerini. Sanki dünyanım dönüşünü gerçekten hisseder gibi...

Ama bu kez dünya sadece dönmüyor, sanki milyonlarca yıldır içinde bi...