Tam her şeye karar vermiş, neyi nasıl yapacağını belirlemiş, yola adım atmış ama iki dakika sonra her şeyi unutmuş gibi bu yaşamak. Sabahın o güzel sesini, n...
Dertlerin, sıkıntıların geceleri çoğaldığını söylerler hep. Çözümleri de geceleri mi açığa çıkıyor acaba? Şimdi bence en zor şeylerden biri bir yazının ilk c...
Ben ne güzel kendi halinde yaşayanlar topluluğunun bir üyesiyken beni aralarından alıp da varacağım yere gelmeden yolda indiren kim? Ne yapacağım bu bilmediğ...
Yerinde sayma diyorum sana!
Eğer bir tek geçmişte sen kalırsan
Ve hissedersen geride kaldığını
Ağlarsın bir gece yarısı
Sesin çıkmasın diye bastırırsan y...
Benim doğumum İsa kadar eski
insan insandan ne kadar farklı olabilir ki
mesela senden kaç mil uzakta olabilirim
likörlü alanlar ve almayanlar
fıstığa ale...
Yanan bir şehir görüyorum
Kimliğimin bağdaşmadığı
O gelecekte
Gündüz kadar aydınlık belki de
Görülmemiş olanı,
Bilinmeyeni işittiğini sanıyorsun
Adımla...
Bir mezarlığın sükunetine sadık kalıyorum
Önümde uçsuz bucaksız bir uçurum
Arkamda karanlığa gizlenen bir yol var
Ben nerde olmalıyım şimdi?
Bir çocuğu...
Elimi boşluğa uzatıyorum
Sırtüstü uzandığım çukurdan.
Hâlâ ellerimi tutmuyor
Kollarımdan uzanan
Parmaklarıma yaklaştıkça
Dişlerini avcuma geçiren yıland...
gün batımları
artık
yalnızca
kadraja girdiği kadar mühim
-
kimlerin vakti var
öylece durup
bir gün batımını izlemeye
kimlerin vakti var
ufuk çiz...
Gözlerimde görünmüyor
Ufkun hüzünlü doğası
Nicedir ötelerden seyircisiyim insanlığımın
Oysa sen,
Hissizlikten dem vurup.
Sonrada alınsın istemedin mi
...
Açmaya kin tutan bir tohumu evveliyattan varlığa gözü kapalı bir okun savrulduğu gibi attın merkezine soyut gözlü çabanın. Bir karanlık duymuyorsun, bir ince...
çapına dahil edemediği yağmurlar eşliğinde
ve şu sürüngen, şu sünek huyuna savaş açtığımdan
kurgusu bence'li cümlelerin verdiği göğüs daralmasıyla başladım...
Geceler boyu düşünmenin
Zayiatı çok olurmuş
Kilit altında
Dört adım atan
Altıya kadar sessiz kalırmış
Hilekarlar, yalancılar,
Sırtlana benzeyen gülü...
Bir çıkışı olduğunu bile sanmıyorum yeryüzü hapishanesinin,
hepimiz kendi bedenlerimizde tutsağız şimdi,
bize çizilmiş bir resim gibiyiz, yahut kendimiz çi...
Yanmaktan kokmadım hiçbir zaman
Kendimi tutuşturdum önce
Gözümden düşen
Yere varmadan kavruldu
Şimdi seni de sarar yangınım diye tedirginim
Eriyen plas...
İnsanoğlu
Timsah gözyaşları savuruyor etrafa
Bir pazar sabahı açıyor gözünü aydınlığa
Evrimini tamamladı, timsah oldu
İnsanoğlu
Bir gün ellerini kaldı...
Omuzlarımdan yukarı doğru uzanan
O karanlık ağacın gölgesinde
Sallanıp duran bedenle
Göz göze gelmemeye çalışıyorum
Oysa en güzel sen ağlardın.
Bir ben kaldım eskilerin nöbetini tutan
Bir ben ki hala kalbi atan
Kim kaldı gitmeyen paslı zincirlerinden kopup
Bir ben kaldım, buldum deyip deyip hiçbir...
Ne kadar da herkesmişsin
Bana bakan o gözlerin
Zihnime kazınan sözlerin
Sevgiyle dokunan tenin
Ne kadar da değişmişsin
Sevgimden mahrum bedenin
İçi ucu...
Sayıyorum
Günler geçiyor
Sayfalar yenileniyor
Ben mi yeniliyorum yoksa
Kendi mi yenileniyor
Hiçbir zaman bilinmiyor
Yine de veriyorum kendimi bu rut...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
