Hayatı bir tren garının bekleme istasyonuna benzetiyorum.
Elimde alelacele doldurulmuş eşyalarla dolu valizim, öylece bekliyorum. Etrafımdaki insanların boğ...
Bilinemez bir kuyunun çıkmazındayım
Boğazımdaki acı verici düğümle
Veya kalemimden çıkamayan cümlelerle
Haykıramıyorum kelimelerimi
Bakamıyorum suratlar...
kendine yapılan yardımı göremediği için mi bu kadar yardıma koşuyorsun insanlara? o yüzden mi kalbin yanıyor iyilik ateşiyle? böyle mi teselli ettiğini sanıy...
içimdeki yaratığa bir çözüm bulmalıyım diye düşünüyordum. intihar? beceremezdim ki... korkağın tekiydim. yüksek bir yere çıkıp atlamak için zaman kollasam, k...
pek rahat değilim. kendimi biraz huzursuz hissediyorum. yaptıklarımdan keyif almıyor, gün geçtikçe eridiğimi tüm vücudumda hissediyorum. ne yapacağımı, nerey...
başka bir evrene mi gideceğim eğer işe yaramazsa elimdeki alternatif? nedir yola sokmak? nereden başlamalıdır? buruşturup çöpe mi atmaktır her şeyi? yeni bir...
“Kişi aydınlık figürleri hayal ederek aydınlanmaz ama karanlığı bilinçli yaparak aydınlanabilir.” – Carl Jung
Çoğu insan, “persona”sını korumak ister. O is...
Dünyaya hoş geldin aciz insan. Özgür iradenin neredeyse hiç olmadığı; aile, ülke, toplum, geçmiş, gelenek baskısı ile büyüyeceğin bir yaşama gözlerini açtın....
Şu an ne mutluyum ne de mutsuz. Sadece her şey akıp gidiyor, ona hakim olamıyor, elinden tutamıyorum. Düşüncelerim bir bilinç akış edasıyla işliyor, bir türl...
Nereye gittiğini bilmediğim bir kayıkta süzülüyorum. Kürek çekmiyorum veya atlamıyorum kayıktan. Öylece durmuş yorgun gözlerle dalgaların güzelliğine bakıyor...
Kendini sevemeyecek kadar acizse insan nasıl tutunur ki hayata? Başkasının vereceği bir gram ilginin köpeği olmuştur o insan. Dayanamaz sevilmeye, indirir ye...
Ailemin bıraktığı travmalardan doğan kırılmalar, ebeveynlerimin arasındaki ilişki dinamikleri yüzünden hayatıma aldığım yanlış kadınlar, abim ile ilişkimden ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
