Müjdat Gezen, kızı Elif Gezen ile beraber sahnelediği "Baba Kız" adlı oyunuyla Bursa Akademik Odalar Birliği'nin tiyatro salonunda seyircileriyle buluşuyor.
...
ve bir sigara daha yaktı
bu sefer geçmişi içindi bu sigara
her nefeste öldürdü
içindeki geçmişin yara izlerini
şimdi kimsesiz kalmıştı hayalleri
onca pl...
Sabahın vermiş olduğu uyuşukluk
Kalkmak zorunda olan bir beden
Uyanık olduğu halde hayal aleminde olan ben
Lütfen, artık yeter
Samimi olmayan insanların ...
En kasvetli çağların gölgesinde çiçek açıp
Aynı ağacın gölgesine gömülen
Yani en karanlık vakitlerinde gündüzün ve günün
Yani bin acıyı tek bir ömre sığdı...
(Bugün hava o kadar garip ki bulutlara sepya bir ışık giydirilmiş gibi. Sanki gün saat 16.00'da takılıp kalmış. Tanrı bugün bizi akşamüstüne hapsetmiş gibi.)...
Geviş getiren birkaç zihnin,
Ve yaşadıkça küçülen ebeveynlerin parçaladığı belkemiğim
Omurgasız bırakılmış bir gövdeyle,
Kalktım seni sevmeye yeltendim.
...
Portakal mineralli oturum oluşturulur
İçine binlerce tanecikli maaş serpiştir
Görünmez iskelet kitapları
Kütüphanem bağışla kellemi diye haykırıyor
Ön iz...
İnsanlar geçiyordu okyanusumdan.
Birbirini dolduran, birbirini deviren
Ve en önemlisi birbirini tutan insanlar.
Nasıldı ki bu?
Tutmak denince akla,
Öyle...
Kapıyı çalmadan girdim eve “Yavuz abi” dedim
“Ben geldim” bildiğim kadarıyla gündemi
Geç kalmışlığımı, hayatımı, ayak uyduramazlığımı da getirdim
Üstün aç...
Aynadaki değilmişim yüzüm
derimi döktüğüm fayans, yalnızlıktan sen dediğim:
masa, örtü, tül perde, sandalye, tabak çanak, bardak
kaybolan yerli yerindelik...
Tercihen açmadım gözlerimi kargışta
Kalubelada payıma düşen faturadan
Hissiz, despot, kara çıbandan ibaret
Enseme dikilen kafa kağıdından da
Hiç hazzetme...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
