Ümit Rençber

bu bir monolog ve ben kendimden başka herkesle baş başayım.

bazen öğrendiğim ve ezberlediğim bütün kelimeleri kullanmışım gibi hissediyorum. geriye kalan he...

Bir günaydın şarkısını hediye paketi yapıp kuşlarla yollasam sana, kulağına dokunamayan çirkin ve kalın sesim yerine...

Gözlerini araladığın kentte trafik ...

-Güneşi bekle ve dinle.

Soğukta kalmış kumruların kanadındaki sıcaklık, mendil satan küçük çocukların yüzündeki masumiyet, karşıdan karşıya geçmeye çalışan ...

birçok et parçası ve korkunç bir güneş

ve hayaller altında kedilersiz uyumak

ve 

yastık.

yorgan altı mektuplaşma bir nevi obsesifliktir.

eğer virgül hat...

damaksız amerikan mutfağı gibi içeriği bozuk bir hayat parçası.

düzene aykırı bir terastaki insanların demode duruşu.

odaya saklanan ağlak bir kız çocuğu g...

Çok değil, bundan beş ay önceydi sanırım. Şubata yeni girdiğimiz zamanlar... Hava kapalı; yağmayan yağmur, boğucu bir atmosfer, egzoz dumanı, sigara dumanı, ...

Az kullanılmış bir hayale sığdırdıklarımızla varız. Uçurtma dersinde martılara özenmemizle meşru, sokaklarda öpüşmemizle özgür, cesaretimiz kadar hüzünlüyüz....

Ve çok Şanzelize bakıyorsun

içten içe biraz da Paris gibi ışıklı ve şehir...

Gözlerin inadına geniş şapkalı Venedik oluyor

sonra dört tarafı bulutla çevr...

Sonuçta uzun zaman oldu. Sana, şu anda dakikası saniyesine kadar geçen zamanı söyleyebilirim ama seni hala unutamamış olduğumu bilmeni istemiyorum. Hatta üç ...

Kulağa iliklenmiş giyotin gibi fısıldıyor bu saatlerde şarkılar. İntihara kalkışan bir ressamın bilekleri yerine ellerini kesmesi gibi bir paradoks yaratıyor...