Belli ki onları bu kadar düşündüğüm halde düşüncesizliklerini görmek beni kırmıştı. Öfkelenip "Düşüncesizliğinizde boğulun e mi?" diyesim geliyor ama yapamıy...
Altı yaşında bir kardeşim var, odamızı paylaşıyoruz. Bir ranzamız var, haliyle, o küçük olduğu için üst kat benim yatağım. Gece saat üç sularında öksürük ses...
İnanmamak, inanmaktan daha kolaydır bilinenin aksine çünkü inanmak her türlü sonuca rağmen tüm zorluklara göğüs germeyi göze alabilmektir. İnanmamak ise kaçı...
o akşam öyle olmamış. o sabah öyle doğmamış. o yaz o kadar da yakmamış aslında. hatta biliyor musun o ağustosta bitmiş tüm olay. bir kışın ayazından çıkartma...
Bir gitarist kadar yorgunum. Akşama kadar çalmış ellerim bir şeyler. Yorgunum işte bırak beni kendi halime. Bana dayan dedin ama bir sebep vermedin. Ben ölme...
Hiç bilmediğin hisler hiç beklemediğin anlarda karşına çıkarmış
Olurmuş öyle...
Sesini, soluğunu kesermiş.
Ne diyeceğini bilmediğin bir yerden
Neyin doğr...
Küçük kızımı gördüğümde neden yaşamam gerektiğini hatırlıyor, yere daha sağlam basıyorum. Küçük kızım gülünce ay bir başka doğuyor geceme, yıldızlar bir başk...
Unutulmaz, kaybolmaz zihninde artık bildikleri
Tâ ki
Ya çok istesin ki unutsun
Ya da hiç istemesin hatırlamayı
Ne zaman kötü geçen bir günün sonunda varsam yanına işte o zaman uzanırdım dizlerine, ellerin dolaşırdı saçlarıma. Şimdi bunu öyle çok özlüyorum ki. Hiçbir ş...
Fesleğen;
“İnsanları statüleriyle aşağılamak veya yüceltmek yerine kalplerine dokunmayı denemeliyiz.”
Yolculuk boyunca bu sözü düşündüm durdum. Görüyoruz b...
Bu evler nereye gidiyor Beyaz?
Sanki kaçıyorlar benden, yuva olmuyor hiçbiri. Balkon çiçeği bile olabilirim üstelik.
Bir balkon çiçeği, kolu kırık aile hat...
#3: My Sister and Antochia Street by Street
Ablamla gezmeyi çok seviyorum.
Benden sadece 2 yaş büyük. Aramıza seneler girmedi ama belirgin farklılıklar var...
Ben yenildiğimi, seninle birlikte olabilmek için sürekli çabalamam gerektiğini fark ettiğimde kabullendim
Beni bir duygu içinde değil iki, üç, dört ve daha ...
Şanlı şerefli Türk ordusuna adım attığım henüz bir ay olmuştu. Eğitimi en sevdiğim şehirde alıyordum, bana göre dünyanın en güzel şehri: İstanbul. Hafta sonu...
Eylül
Ne çok alacağımız var senden
İlk durakta binip son durakta inilen büyükşehir otobüs yolculuklarında...
Yağmur damlasında kaç bir ıslanmışlık mesela
...
Bütün özlenen anılar, kokular sende buluşmuş sanki. Bir düğüm gibi çözmeye çalışırken, bir kördüğüm daha, bir ileri iki geri sana doğru adımlarım. Sana doğru...
Yorgun düşmüş bir yıldız ışıklar saçarak ilerliyordu. Bu, onun kaderiydi zaten. Hep ilerlemek. Ama nereye gittiğini bilmeden. Diğer canlılar şanslıysa tesadü...
Pembe bulutlar görmek istiyorum. Tozpembe, tıpkı pamuk şekere benzeyen bulutlar. Gökyüzüne bir salıncak kurup o pembe bulutların üstünde sallanmak istiyorum....
Nedenini bilmeden adımlıyoruz bazen şu hayat denen yolu. Karşımıza neyi çıkaracağını bilmeden o kader denen örümceğin... Kaderini bilerek mi yaşamak daha iyi...
İstanbul'u evlat edinemedim Didem, ya da o beni evlat edinemedi bilmiyorum. Yüreğimde uzun süredir toprağı gittikçe ağırlaşan, artık saksısına sığmayan bir ç...
Büyüdükçe çirkinleşiyor insan.
Kirleniyor, içindeki saf çocuğu yitiriyor insan.
Önce yüreğinden sevgiyi alıyorlar, sonra insafı, sonra vicdanı...
Fark etm...
Hiçbir yere ait olamamaktır, bitmeyen yalnızlık duygularımız. Her şeyin vardır, herkese sahipsindir ama senin kimsen yoktur.
Bazen gerçekten kimsenin olmam...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
