Şiir-i Şerif
Ben sende insanlığı sevdim yeniden,
İçimde bir mahşer oldun
Umut etmeyi sevdim..
İmkansızların kılınabilir ibadetim,
Hayal kurma sebebim oldun.
Bildiğin...
Sessizlik ve Sen
Ah benim efkarım,
Ne çok zaman geçti aradan bana sanki bin asır.
Hiç mi bilen olmadı, anlayan hallerini?
Hani şu uğruna kibrit çakıp yaksam dünyayı, değer...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok