Sare Öztürk

Denizin ortasında,

kendini öylece boşluğa bıraktığında

bir el tutup çekiyor en derine

güvensizlik.

Aynadaki benliğinden bile

korkar olmuş

en masum duyg...

“Günün birinde sahip olduğu her şeyi geride bırakan o insana.”

Göğsünün çevresindeki o korkunç delikten haberim var, evet. Gergin, sonuna kadar açık ve her ...

Okyanuslar kulaklarını kesmiş

Çengelli iğnenin ucundan

Senin küpelerin parmak uçlarında kırılmış

Gevşeklik sararken kapattığın ıssız odalarının

-

Yeşil ...

Sessizliğin rengini ezberle.

Ağzındaki süt kokusu düştüğünde halıya,

Gece, hoyrat bir fırtınanın çatılardan aldığı öçle

Sarsarak tükürecek seni ucuz bira ...

Küçük bir çocuğun ayaklarının altında atan nabzın,

Titrek bir mum ışığı yaktığını öğrendiğinde gözlerindeki feneri söndür.

Seni götürecek olan geminin güve...

Ben kimdim? İçimde gezdirdiğim ölü topraktan başka?

Kendine dönüp baktığında kemiğinin etrafını saran o eti bile çok tuhaf buluyordu. Onun acıması, kızarıp...

Kambur bir ilkenin sahibi bedenim

Tasasız atılan onca kahkahanın ardında

Yitik bir senfoni

Metruk evlerin artığı

Karanlığın yankısı göğsümde

Gece soluk ...

bir ihanetin cesedi üzerinde bıraktım son sevgimi

bir banyoda savaşımdan vazgeçtim

sana şakayık ve laleler getirdim, 

nehirler ve ırmaklar

sıcak kucaklar...

Hayatı sırtında taşımaktan yorulmuştu.

Ellerini bir sarmaşık gibi birbirine dolamış, önünden geçen insanları izliyordu. Kulaklığı ne zaman kulağına taksa, k...

Kaldırım kenarındaki bir papatyaydım

Köklerimi sökecek güçte rüzgarlara

Bana bereketten çok çamur getiren yağmurlara

Ve beni tozlara bulayan insanlara day...

Nereye gitti çiçekler?

Bal arıları şimdi kovanlarında.

Her anı, her bakış birer kar tanesi

Yağıyor soğuk, karanlık toprağa.

Ölüm her şeyi yüklenip gitmek...

Ve karanlıkta

susar bekleriz

yeniden doğmayı

geleceğiz

ben ve birçokları

gölgelerden

bıçkın uçurumlardan

viranelerden, mezarlardan

yıkılan, yiten her...

Benim dünyamın

Gökleri şiirdir 

Toprağı şair 

Duymayalım 

Haykırışları 

Susalım

Susmak geçmişe ağlamaktır

Karanlıktan süzülen gölge

Neyin peşindesin?

Bir sokak arasında kalan kisve

Ne kadar sarabilir ki bedeni?

Sessiz çocuklar var konuşmak istercesine

Duyamı...

Artık her şey daha az kirli

Sokakları bir taş plak gibi

Alıp koysam nazikçe yuvasına

Vücut bulur birden

Demir grisi hava ve dumanlı gece kulüpleri

Redin...

Ölmek istiyorum sıra sıra

Bazen bir ilmek boğazımda

Bazen bir ocağın başında

Bazen boğazın derin sularında

Ama en sonunda bir annenin karnında

Yeniden d...

Biraz hüzün biraz keder var sesimde

Ara sokaklarda elimde resmin

Dilimde ismin ile umut arıyorum.

Biraz umut biraz sen sonra mutluluk

Bulamıyorum yağmur ...

Herkes suspus olmuş.

Menfaatler bitince hal hatır sorulmaz olmuş.

Koskoca gönül deryasında,

Bir damla samimiyete muhtacım ey gönül.